Wine Challenge: dit proeft Esmee bij een online proeverij

Iedereen in de social media-bubbel van wijnjournalist Esmee Langereis was opeens compleet in de ban van een heuse Wine Challenge.

Opeens liep heel Instagram vol met filmpjes van sommeliers, importeurs en andere wijnliefhebbers die voor de camera ‘blind’ een wijn proefden, om ten slotte te raden wat er in hun glas zat.

Bloedstollend om naar te kijken. Je zag befaamde experts hulpeloos worstelen en radeloos druivensoorten opdreunen in de hoop dat er ééntje dan in ieder geval goed zou zijn.

Wine Challenge
Maar ik kwam zelf ook aan de beurt natuurlijk. Sterker nog, ik werd al direct in de eerste ronde uitgedaagd door de initiatiefnemers van de challenge, sommeliers Job, Wout en Rianne van restaurant Zoldering in Amsterdam. Voor de horeca zijn het barre tijden, dus dit verzetje werd door iedereen enthousiast ontvangen. Door de #zolderingwinechallenge hadden we allemaal toch even het gevoel dat we samen iets leuks deden. Het risico om genadeloos onderuit te gaan met je wijn-analyse, nam je graag voor lief. 

Snel verloren
En genadeloos onderuit, dat gingen de meesten. Niet door onkunde, maar omdat het gewoon niet altijd mogelijk is om puur op basis van smaak een wijn juist te identificeren. Je kunt nog zo’n goede proever zijn, als je in een bepaalde wijnstreek wat minder thuis bent, dan zul je hem moeilijk herkennen. Ook als een wijn niet uitgesproken typerend is voor zijn herkomstgebied, ben je al snel verloren. En zo zijn er nog tig factoren die blind proeven zo ontzettend moeilijk maken. 

Je weet bijna niets
Blind betekende in dit geval dat de uitdager de wijn overgeschonken had in een klein flesje, zodat je niets kon afleiden van de originele verpakking. De vorm van een fles, dikte en kleur van het glas, schroefdop of kurk – alles verklapt iets over de origine van de wijn. Nu was het enige houvast, dat je wist wie de wijn had uitgekozen. Automatisch begin je te gissen: wat zou Job voor ons uitgekozen hebben? Héél gevaarlijk, want iedereen probeerde elkaar natuurlijk op het verkeerde been te zetten. 

Dit moest Italiaans zijn
In mijn flesje zat een rode wijn. Ik bekeek ‘m in mijn glas: robijnkleurig, niet helemaal doorschijnend met een roze randje. Een jonge wijn nog. Ik rook. Rozen, bramen! enorm fruitig fruit. Ik nam een slok. Kruidigheid, potloodslijpsel, aards, weer die bramen en veel fruit, maar met een drogende afdronk. Best wat tanninen. En dan: een bittertje. Dit moest Italiaans zijn. Elegante zuren die je nergens anders vindt. Niet te zuidelijk, want genoeg frisheid aanwezig. Maar is het sangiovese, of nebbiolo? Toscane of toch Piemonte? 

Zegt u het maar!

San Silvestro, Barbaresco Magno 2017
Nebbiolo uit Piemonte. Met rozen in de geur en rozenbottels, bramen en balsamico in de smaak. En dan die mooie zuren. Licht drogend… is dit ‘m? € 19,99 bij Gall.nl 

Toscana Badia a Coltibuono Chianti Classico 2017
Sangiovese uit Toscane. Heerlijk sappig zwart juichfruit, toefje potloodslijpsel en klein restje tanninen. € 18,95 bij Degoudenton.nl

Banfi, Brunello di Montalcino 2015 
Ernstig en lichtvoetig tegelijk. Wijnhuis Banfi in Toscane is dan ook een meester in het opvoeden van sangiovese. Rood en zwart fruit met een filosofie-hobby. Klasse. € 48,75 Grandcruwijnen.nl 

LEES OOK: