Terug naar overzicht

7x hierin verschillen de Italianen en Nederlanders volgens Donatello

Je eten platstampen, ontbijten met koekjes, of áltijd maar zeggen wat je denkt – hoe denken Italianen over Nederlanders en andersom? In deze rubriek vragen wij het ze. Donatello Piras, politiek analist, werd geboren in Den Haag als kind van twee Italiaanse ouders.

In 7 anekdotes vertelt Donatello wat voor hem typisch Nederlands of juist Italiaans is.

1.Familiefeest? Eten
‘Qua eten kunnen Italië en Nederland niet erger verschillen. In Italië draait veel om eten. Familiefeest? Eten! Verjaardag? Eten! Nationale feestdag? Eten! Mijn moeder vroeg ooit, toen ik in Brabant carnaval had gevierd, wat het typische gerecht uit die streek was. Ik kwam niet verder dan bier…’

2. Managementstrategie
‘De manier van werken van Italianen verschilt nogal van die van Nederlanders. Ze werken niet per se harder in het ene land maar de mentaliteit verschilt enorm. Vele fusies zijn erop stukgelopen. Mijn eerste werkervaring in Italië was in 1996 op een groot vakantiepark in Jesolo. Mijn taak was om de wedstrijd Juventus – Ajax op een groot beeldscherm uit te laten zenden zodat iedereen die avond de wedstrijd kon volgen. Ondanks de goede voorbereiding lukte het op het moment-suprême niet. Dit kwam me op een onvervalste scheldkanonnade te staan van de Italiaanse eigenaar van het vakantiepark. Compleet met wilde armgebaren, overslaande stem en het gooien van spullen. Een tijdje dacht ik dat dit een goede managementstrategie was maar inmiddels prefereer ik toch de Nederlandse.’

3. Meningsverschil
‘Panettone is altijd goed voor een meningsverschil bij ons thuis. Droge cake voor mijn Nederlandse vrouw en een subtiel geurende zoete traktatie met kerst voor de Italiaan in mij. De kerstperiode is pas écht begonnen als de eerste panettone gesignaleerd is in de etalage. En als de verpakking opengaat, wordt het eerste stuk gedrenkt in de caffelatte.’

4. Ongelooflijk…
‘Hoe egoïstisch Italianen soms kunnen zijn. Aan het Gardameer legde een Italiaanse man zijn luxe motorjacht stil vlak voor de wal en pal voor en druk terras van een restaurant rond lunchtijd. De motor draaide stationair door terwijl de man druk bellend op zijn boot heen en weer liep. Dit duurde minutenlang en inmiddels begonnen meerdere gasten van het restaurant te vragen of de motor uit mocht. Toen dit eindelijk gebeurde, kreeg de man van het hele terras een staande ovatie.’

5. En toch mis ik…
‘De aperitivo all’Italiana. Als je rond borreltijd een drankje bestelt, hoort daar iets te knabbelen bij te zitten. En ik bedoel geen nootje.’

6. Niks boven pasta
‘Als Italiaanse Nederlander opgegroeid in Den Haag was ik gewend dat een nachtelijke snack een vette hap was. Patat, een frikadel of shoarma. Toen ik zomers lang in Italië werkte ontdekte ik de kunst van de spaghettata notturna. Een nachtelijke pasta, vaak spaghetti met vaak een simpele maar effectieve saus zoals aglio, olio e pepperoncino. En als ik zou mogen kiezen, zou ik na een nacht doorzakken altijd voor dat laatste gaan.’

7. Memorabel was…
‘Die ene keer dat Duitse vrienden aanstalten maakten om de pasta te lijf te gaan met een mes. De ober kwam in sneltreinvaart op ze af, pakte het mes vriendelijk maar resoluut uit hun handen en sprak de woorden: ‘Pasta eet je met een vork, altijd’.’