Trento, parel van het noorden

Het zal misschien niet op ieders verlanglijst staan en juist daarom is de stad Trento zo de moeite waard om te bezoeken. En dat geldt eigenlijk voor de hele regio. Ik heb zelden zo’n veelzijdig gebied gezien. Dus voordat je de vakantieadressen vastlegt, is het wellicht een idee om de focus voor even te verleggen naar het noorden van de laars, naar Trento.

Sowieso is de regio waarin Trento ligt, Alto Adige, een bijzondere regio. Je vindt er veelal twee naamborden, een in het Italiaans en een in het Duits. Raar eigenlijk, niet? We moeten in dat geval even in de geschiedenisboeken duiken om dat uit te leggen. Alto Adige, en dus ook Trento, is in de loop der jaren regelmatig van ‘eigenaar’ geswitcht: Beieren, Oostenrijk, wat bisdommen en wat kleine koninkrijken in Italië zelf. Tot aan het eind van de Eerste Wereldoorlog was Trento een Oostenrijkse stad en heette de regio Süd-Tirol. Na de oorlog werd de regio aan Italië afgestaan en daarmee hebben we dus de verklaring van die tweetaligheid.

Tot aan het eind van de Eerste Wereldoorlog was Trento een Oostenrijkse stad en heette de regio Süd-Tirol.

Goed, terug naar Trento. Met Hotel Da Remo in Tenna als uitvalsbasis verkende ik de stad en viel ik als een blok voor haar ingetogen schoonheid. Trento heeft een elegantie om verliefd op te worden. Door het gebergte groeit de stad niet en ontmoet je eigenlijk de geschiedenis van twee culturen: die van Italië en Midden-Europa. Oostenrijk, Keltisch en Beiers zeg maar. Ook voor het katholieke geloof is Trento een ‘marker’ in de geschiedenisboeken. In een woelige tijd waarin met name Luther en Calvijn de gelovigen flink aan het twijfelen brachten, werd in de stad het Concilie van Trente gehouden. Tussen 1545 en 1563 werd de contrareformatie ingezet en werden er belangrijke beslissingen genomen zoals het oprichten van seminaries, de uitgave van een catechismus en de verbetering van het missaal. Genoeg geschiedenis en cultuur om je in te wentelen dus.

Trento koestert zijn monumenten en is daar met recht trots op. Zo kan de stad met de duomo en  zijn prachtige piazza met de Neptunusfontein zich, naar mijn mening, met gemak meten aan Bologna en Florence. Echt waar. Neem ook de tijd om Il Castello del Buonconsiglio te bezoeken. Dit indrukwekkende kasteel was eeuwenlang de woonplaats van de bisschoppen van Trento en de schoonheid spat er vanaf. Loop vanuit het kasteel de ‘keizerlijke route’. Je gaat kriskras door de eeuwenoude straatjes en bij bijna iedere stap zie je mooie fresco’s, historische gebouwen – waaronder de kerken van de Concilie – de karakteristieke porto’s van Via Suffragio, de oude torens en de stadsmuren. Tijdens die wandeling werd ik verliefd op de stad die haar schoonheden zo mooi heeft weten te behouden. De route eindigt op het Piazza Duomo waar de inwoners in de avondzon toosten op het leven. Ik vroeg me af of ze een idee hadden dat zo’n 450 jaar geleden, in de Duomo aan hetzelfde plein, wereldgeschiedenis werd geschreven?

Nu ben ik zelf geen wintersporter, maar voor degenen die geboren zijn met skilatten onder de voeten: sinds 2004 mag Trento zich vol trots Città Alpina noemen. Met name de Monte Bondone, is een prima skigebied.

Mij heeft Alto Adige verrast en in het bijzonder Trento. Ik hou van een stad die haar schatten en historie goed bewaart. Maar bovenal, Trento heeft iets liefs over zich. Het is niet groot, niet industrieel en de ligging geeft het een extra dimensie. Toen ik dat allemaal tegen Marianne Malpaga van hotel Da Remo zei, glimlachte ze en zei ze maar een ding: wanneer ik het gebied eens in de winter ging bezoeken, dan zou ik niet eens terug naar Nederland willen. Maar ja, die kou hè…

Ciao,
Mark

Fotocredits: Visit Trentino