Terug naar overzicht
cremona

Zet deze onbekende regio’s in Italië op je verlanglijstje

De zomervakantie moet nog beginnen en stiekem ben ik al de eerste plannen aan het maken voor volgend jaar. Nou ja, stiekem. Geïnspireerd door verhalen van anderen en de tijdschriften van De Smaak, maak ik al voorzichtig de eerste aantekeningen in mijn notitieboekje. Sardinië stond al op mijn lijstje en na het laatste magazine staat het helemaal met stip op één. Cinque Terre omdat die route langs de kust zo ontzettend mooi is om te lopen en Rome omdat, nou ja, eigenlijk behoeft Rome geen reden om te bezoeken.

Ook de onbekende(re) regio’s in Italië trekken me de laatste tijd meer en meer. Molise, Basilicata, Valle d’Aosta en Friuli. Stuk voor stuk prachtige regio’s maar probeer ze maar eens aan te wijzen op de kaart. Veelal ken ik de regio’s enkel van de verschillende wijnen en de typische streekgerechten. Zo was Puglia voor mij een tijd geleden nog een grote onbekende maar intussen gaan we er weer naar toe. Otranto, Santa Maria di Leuca, de trulli in Alberobello, Ostuni, Polignano al Mare, Gallipoli en de vele stranden. Alleen al voor die stranden ga je naar Puglia! Hemelsblauw water en zalige temperaturen; wat kun je nog meer wensen? Nou ja, dat allemaal verzameld bij Samsara Beach bij Gallipoli. Dat is het summum van alle lounge clubs en iedereen die er geweest is, kan dat beamen. Puglia is booming en als je er geweest bent, word je een boemerangtoerist.

Een tijdje geleden heb ik ook over de regio Emilia-Romagna geschreven. Ook zo’n regio waar mensen wel een paar plaatsen van kunnen benoemen maar waar de echte kennis van ontbreekt. Natuurlijk kennen we Parma, Bologna en Modena, de drie steden die bol staan van culinaire verrassingen. Maar verder? Onlangs ontmoette ik Yvonne Schmeitz. Yvonne heeft al jarenlang een huis in Emilia-Romagna en heeft sinds kort een boek geschreven over haar belevenissen en de gerechten van die streek: Romagna mia. En als je in die regio woont, kom je ook in contact met de plaatselijke wijnboeren. Zo heeft Yvonne me kennis laten maken met de wijnen van Bartolini en al kletsend, lezend en drinkend raak ik steeds meer en meer onder de indruk van dit stukje Italië. Een deel dat nog niet overspoeld wordt door het toerisme maar absoluut een adembenemende schoonheid kent.

In een volgende column ga ik verder in op Emilia-Romagna maar een anekdote uit Yvonne’s boek wil ik je niet onthouden. Een oudere dame kraste naar Yvonne ‘Da dove vengono?’ Olanda klonk haar bekend in de oren maar ze kon het niet thuisbrengen op de landkaart. Een behulpzame buurman bracht uitkomst. Olanda grenst aan Denemarken want een goede kennis van hem is getrouwd met een Deense en die praat net als Yvonne. Een andere buurman wist het beter. Olanda is wel 2.000 kilometer ver weg, want tijdens de tweede wereldoorlog is hij in Polen geweest en toen zijn ze er langs gekomen…

Emilia-Romagna stijgt met stip en de eerste overnachting in Parma is al geboekt. Eigenlijk zou ik 2018 al willen volboeken maar gelukkig word ik hierin geremd. Er zijn ook nog andere landen krijg ik te horen en eerlijk is eerlijk, veel vrienden zijn helemaal weg van Nerja, een stadje bij Malaga en inderdaad, dat ligt in Spanje. Iets in me zegt dat Italië een stevige concurrent erbij heeft gekregen maar gelukkig is daar Yvonne Schmeitz en haar boek. Hebben we weer iets te lezen…

Ciao,
Mark

Onbekende regio’s in Italië

Wil je meer lezen over onbekende regio’s in Italië? Check dan even onze reispagina’s en ontdek wat er allemaal te beleven valt in de laars!