Terug naar overzicht
Fietsvakantie italie

Frans deelt zijn ervaringen van zijn fietsvakantie in Italie

Frans Breedijk is met vriend Wibo op vakantie in Italië. Vanuit Nederland nemen ze de trein naar München en via Oostenrijk koersen ze naar de Laars. Hoe gaat dat in deze tijd? Hoe zit het met mondkapjes?

Frans deelt zijn ervaringen met ons.

Zeven jaar geleden ontstond het plan op een verjaardag om een keer naar het Gardameer te fietsen. Dit hebben we gedaan en beviel heel goed. Twee jaar later een soortgelijke tocht naar Zuid-Frankrijk gemaakt, maar Italië trok ons veel meer. In ieder dorp waar je doorheen fietst is altijd wat te doen en de inwoners zijn veel aardiger en gastvrijer. Daarnaast biedt het landschap meer afwisseling. Dit is de vierde tocht. Al onze tochten eindigen bij het Gardameer.

Ontbijten is niet mogelijk
Dag 1 van onze rondreis per fiets in Italië. We nemen de trein naar München. Daarna fietsen we 40 km naar Wolfsratshausen. Op het laatste stukje kregen we een bui regen over ons heen. De route gaat over mooie fietspaden en rustige wegen. In het hotel ontbijten is hier wegens corona niet mogelijk. In de straat zit een bakker en dus eten we daar.

Geen anderhalve meter
Etappe 2: 125 km van Wolfrathausen naar Innsbruck. Was een korte etappe van 118 km met vijf beklimmingen tot 11%. In het begin hadden we wat motregen, maar later lekker zonnetje en 25 graden. De afdalingen waren geweldig waar je net niet de 75 km aantikte. Oostenrijk kent geen corona, geen mondkapjes, geen anderhalve meter, bomvolle bars en restaurants en super gezellig. Een heel bijzondere ervaring in deze tijd.

Morgen wordt een zware dag. Eerst een zware beklimming en slechte weersverwachting. We hopen na 190 km in Trento aan te komen. Daar gaan de mondkapjes weer op en wordt anderhalve meter weer in acht genomen.

Aangekomen in Italië
Etappe 3 is de langste en zwaarste. We begonnen met een klimmetje van 23%. Niet fijn om mee te starten. Daarna nog drie klimmetjes. En toen kilometers lang vals plat naar beneden, heerlijk. We zijn aangekomen in Italië.

Mondkapjes op z’n Italiaans
Hier zien we volop mondkapjes, op zijn Italiaans welteverstaan. Dames dragen ‘m charmant om de pols en bij de heren zit het mondkapje als een soort van baardbescherming over de kin. In Trento zien we geen tot weinig toeristen. We reden een deel langs de snelweg naar het zuiden. In tegenstelling tot wat we gewend zijn, zien we nu bijna geen caravans te zien.

Morgen gaat de rit naar Verona en verder. Met 150 km vlak fietsen is het bijna een rustdag. Het weer is prima volop zon en 28 graden.

Geen toeristen
Tijdens de 4e etappe van Trento naar Campagnana koersen we over een mooi fietspad door de bergen. Het weer is super. We gaan door Verona en ook daar zien we geen toeristen. Slechts één Nederlandse auto rijdt ons voorbij.

Gaten in de weg
Vandaag etappe 5 van Montagnana naar Servia nabij Ravenna. Heerlijke tocht door de Po-vlakte. Mooie wegen en hier en daar moeten we uitkijken voor gaten in de weg.

Als helden ontvangen
Het valt me op hoe vriendelijk de Italianen zijn. In kroegjes worden we bijna als helden ontvangen. We vertellen maar dat we op de fiets vanuit Nederland zijn gekomen, want dat we eerst de trein naar München hebben gepakt en vanuit daar zijn gaan fietsen begrijpen ze niet.

We zitten heerlijk aan de Adriatische kust waar het vandaag (zondag) bomvol was. Maar: geen buitenlandse toerist te zien. Mondkapjes dragen komt hier bijna niet voor.

>Frans Breedijk 60 jaar woont in Schalkwijk, gehuwd met Sandra en heeft 1 dochter. Werkt als Head Client Finance.
> Wibo van Run, 62 jaar woont in Houten en heeft 3 kinderen en 6 kleinzoons. Werkt als accountmanager medical devices voor ziekenhuizen Nederland.

LEES OOK: