Een weekje Toscane: de beste valium die er is

Met thuis bedoel ik hier niet alleen Italië, maar in het bijzonder bij het B&B van Joep en Jan-Pieter, midden in het prachtige Toscane. Man, wat had ik Italië gemist. Ik genoot zelfs van het stukje lopen van het vliegveld van Pisa naar de huurauto en dat is zo ongeveer het saaiste stukje lopen van geheel Italië. Kun je nagaan. Ik genoot van de zon, het rumoer, de mensen, alles. En als je dan ook nog eens een paar dagen kunt genieten van de Toscaanse zon, het heerlijke eten en de zalige wijnen… Toevallig was mijn eerste avond bij de mannen ook de start van het gastenseizoen en dat moest gevierd worden, met een Sloveense champagne met Russische opdruk. Of andersom, dat weet ik niet meer. Daarna was het tijd om te eten en ook nu weer was iedere hap een genot. Alles, tot en met het toetje van Joep, ging op. Een groter compliment konden we de mannen niet geven.

Bij het ontbijt vroeg Joep of ik nog plannen had. Behalve een bezoek brengen aan de Uffizi, het museum in Florence, stond er niets op mijn lijst. Even een paar dagen il dolce far niente en wat mijmeren, dat was mijn to-do list. Intussen hoorde ik in de verte het bekende geklingel van de bellen en een paar minuten later zag ik ze. De kudde schapen die, bewaakt door wat honden, al grasetend zich een weg banen door de Toscaanse heuvels. In het dal zag ik een tractor beladen met hout zich met moeite voortbewegen door diezelfde heuvels. Het klinkt misschien een beetje suffig, maar voor mij werkt het als de beste valiumpil. Het geeft mij rust en het leert me weer te genieten van de kleine dingen. Joep riep of ik even naar binnen wilde komen. Er waren nog tickets voor de Uffizi op woensdag en aangezien het die dag toch een tikkie minder goed weer zou worden, was het wellicht goed om er dan naartoe te gaan. Had Joep even voor me uitgezocht. Geweldig.

Terwijl ik dit stukje schrijf, zit ik buiten lekker in het zonnetje. Toegegeven, de temperatuur is – zeker in de avond – nog fris maar wat maakt het uit. Niet alleen voor Joep en Jan-Pieter is het seizoen weer begonnen, ook voor mij. De komende tijd staan er nog veel leuke dingen op het programma. Een ding staat voor mij echter als een paal boven water. Dit plekje hoort bij me. Basta.

Ciao,

Mark