Terug naar overzicht

Trein trends: dit zijn de nieuwste ontwikkelingen en ervaringen

Reizen met de trein; dankzij een steeds betere verbinding vanuit Nederland, wordt het straks de normaalste zaak. De Smaak deelt de nieuwste ontwikkelingen én ervaringen van reisjournalisten Sabrina Gaudio en Sander Groen.

Treinreizen naar Italië wordt steeds populairder. De vraag blijft toenemen en de manier van reizen wordt ook steeds comfortabeler. Eerder kwamen de Italiaanse en Oostenrijkse spoorwegen al met nieuwe nachtnetverbindingen en zagen we nieuwe snufjes in de trein voorbijkomen, zoals oplaadpunten voor je elektrische fiets. En ook Nederland, België en Frankrijk ontwikkelen volop mee. De verwachting is dat we straks ’s avonds opstappen in Nederland om te ontbijten in Milaan, zónder overstap.

Populaire treinen

Raphael Hunsucker weet alles van treinen door Europa, met zijn duurzame reisorganisatie Choo Choo biedt hij onder meer treintickets naar Italië aan. Ook hij ziet de populariteit stijgen. Raphael: ‘De trend toont aan dat de meeste reizigers na de eerste keer de trein blijven pakken, zelfs na incidentele problemen. De nachttreinverbindingen van München naar Rome – via Florence en Bologna – en van München naar La Spezia – via Milaan en Genua – blijven onverminderd populair. Vaak zijn ze allang van tevoren uitverkocht.’ Vroeg boeken blijft dus het devies, meent hij. ‘Ook de nachttrein van Stuttgart naar Venetië is een blijvertje. En laten we eerlijk zijn: wat is er nu mooier dan ‘s ochtends door de lagune Venetië binnenrijden?’

Nieuwe routes

De meeste veranderingen zijn te zien op de route over de Brennerpas, tussen München-Innsbruck en Bolzano-Verona-Bologna. Nu rijden daar nog oude Eurocity-treinstellen, maar binnenkort worden deze vervangen door splinternieuwe Oostenrijkse Railjet-treinen, vertelt Raphael. ‘Het was al een prachtige route, maar nu wordt-ie dus óók comfortabeler. De directe verbinding naar Rimini, die er vorig jaar alleen in de zomer was, wordt zelfs uitgebreid naar het hele jaar. Erg handig voor liefhebbers van de Adriatische Kust.’ En helemaal fijn: beide routes zijn goed te combineren met de nachttrein vanuit Nederland naar München en Innsbruck. ‘Je stapt dus ‘s avonds in Nederland op en bent de volgende ochtend in de Oostenrijkse Alpen. Dan ben je dus nog maar één overstap verwijderd van Verona, Bologna of Rimini!’

Het is dus nog heel éven wachten tot we in Nederland een rechtstreekse verbinding krijgen met Italië, maar vermoedelijk zal dat niet lang meer duren. Sabrina Gaudio en Sander Groen deelden met ons alvast hun belevenissen op het Europese spoor.

Afgelopen zomer treinde reisfotograaf Sabrina Gaudio in zo’n 27 uur van Amsterdam naar Bari, helemaal in het zuiden van Italië. Dat ging niet helemaal zonder slag of stoot, maar toen ze eenmaal op het goede spoor zat was, het achteroverleunen en genieten.

Van Amsterdam naar Bari

De traagheid van het treinen. Ik moet er altijd even aan wennen voordat ik me eraan kan overgeven. Want, haast moet je niet hebben als je met de trein reist. Het idee dat de bestemming niet het doel op zich is, maar alles wat zich daar tussenin afspeelt óók onderdeel is van de reis – oftewel ‘slow travel’ – dát was wat ik in mijn achterhoofd had, toen ik afgelopen juli met een treinkaartje naar Bari in de hand opstapte op Amsterdam Centraal. De belofte was om mij in 27 uur en met drie overstappen (één in Frankfurt, dan in Basel, om vervolgens in Milaan op de Intercity Notte naar Bari te stappen) helemaal uitgeslapen aan te laten komen in Puglia. Dat ging voor de eerste overstap al fout; de trein bleef op een tussengelegen station te lang stilstaan, waardoor ik in Frankfurt mijn connectie naar Basel miste. Stress en consternatie in de coupé; ik bleek niet de enige Basel -overstapper te zijn. Een wonder geschiedde, een station verder bleef de trein naar Basel wachten (coupé 11 slaakte een zucht van opluchting) en kon ik mijn treinavontuur voortzetten.

Ik reisde al vaker lange stukken met de trein, vooral in Italië. Als ik mijn familie in Calabrië opzocht bijvoorbeeld, koos ik er vaak voor om naar Napels te vliegen en vanaf daar de trein verder zuidwaarts te pakken. Vooral het stuk als je Napels ‘uittreint’ en de stad vrijwel direct plaatsmaakt voor het verlaten landschap van Parco Nazionale del Vesuvio, is als kijken naar een film. Je bent getuige van hoe het landschap verandert, vlakker wordt, ineens woest. En het mooie is, je hoeft alleen maar te zitten en te kijken door je treinraam. Een soort rijdende (of reizende) huiskamer. Ook mooi van treinreizen, je kunt je gedachte de vrije loop laten (of lekker nergens over nadenken) op het ritme dat bij treinen hoort. Kedeng, kedeng, dat is het. Je láát je verplaatsen. Het enige waar je over hoeft na te denken is of je nog een caffè gaat bestellen in de restauratiewagon. En het mooie is, treinreizen wordt steeds makkelijker; er komen meer en meer nachttreinen binnen Europa en het spoornetwerk wordt steeds uitgebreider. Zo treinen we straks allemaal naar onze vakantiebestemming. Helpen we de wereld ook weer een handje.

Sabrina Gaudio is onder meer reisfotograaf en -journalist, mét Italiaanse roots. Voor De Smaak reist ze door heel Italië om het land op z’n mooist in beeld te brengen. sabrinagaudio.com

Sander Groen reisde voor zijn onlangs verschenen boek Tussen de rails heel Europa door per trein. Een van de meeste epische spooravonturen beleefde hij in Italië, in de slaaptrein van Milaan naar Palermo.

De slaaptrein van Milaan naar Palermo

Elke avond om tien over acht vertrekt vanuit het imposante treinstation van Milaan de Intercity Notte naar Palermo. Met een afstand van 1.500 kilometer en 21 uur reistijd is dit ’s lands langste treinreis, die voert van het uiterste noorden in Lombardije via Genua, Pisa, Livorno en Lamezia Terme naar Villa San Giovanni op de punt van de laars. Dat is echter nog niet het eindpunt, want daar wordt de trein eindeloos heen en weer gerangeerd en uiteindelijk de veerboot van de staatsspoorwegen op geduwd, voor de overtocht naar Sicilië. Nu de spoorveren tussen Duitsland, Denemarken en Zweden zijn gestaakt, is dit sinds 2020 de laatste spoorpont van Europa.

Het heet dan wel een nachttrein, maar een groot deel van de reis langs de Tyrreense Kust – vanaf Salerno zo ongeveer – wordt overdag afgelegd. Tegen het einde van de middag arriveert de trein na bijna een etmaal in Palermo. Op de terugweg is het tijdens de overtocht per veerboot al donker, maar dan kijk je bij je ontbijt uit op het andere panoramische kusttraject, van La Spezia tot Genua – al zijn de tunnels talrijk, dus let voor het uitzicht op Cinque Terre goed op. Dit is met stip de meest epische treinreis van Italië.

Hoe episch ook, duur hoeft zo’n reis per slaaptrein niet te zijn; ik reisde met een Deluxe -rijtuig in een privécoupé met wasbakje en inclusief ontbijt, boekte pakweg een maand van tevoren en betaalde voor een Super Economy -ticket € 83 enkele reis – dat is bijna altijd voordeliger dan vliegen. Wil je meer luxe, boek dan het treindeel met eindbestemming Syracuse. In de Excelsior -wagon zijn de slaapcoupés voorzien van een eigen badkamertje met wc, wasbak en douche – zo wordt het bijna een vijfsterrenhotel op wielen.

Sander Groen is reisjournalist voor de Volkskrant, National Geographic Traveler, Knack Weekend, De Morgen en vele andere kranten en tijdschriften. sandergroen.nl

Tussen de rails: De 35 mooiste treinreizen van Europa € 22,99, shop het boek hier.

Dit artikel komt uit: De Smaak van Italië editie 6 januari|februari 2024. Blader door het magazine of bestel dit nummer direct los.

Tekst: Liselotte van Leest, Sabrina Gaudio, Sander Groen

Reis mee met De Smaak naar en door Florence en Toscane.

"*" geeft vereiste velden aan