Wit, rosé & rood

Afgelopen weekend proefde ik een aantal Italiaanse wijnen. Mijn vriend, en tevens wijnkenner, Jack had met zorg een selectie voor ons samengesteld. Omringd door prosciutto en olijven genoten we van een glaasje wit, rosé en rood.

We trapten af met een witte wijn: de Bianco Fiore van het wijnhuis Bulgarini. Deze wijn is afkomstig uit het dorp Pozzolengo, iets ten zuiden van het Gardameer. Vraag een willekeurige local rond het Gardameer iets over dit wijnhuis en de oogjes zullen gaan fonkelen. De Bianco Fiore, ‘witte bloem’, is een combinatie van chardonnay en sauvignon en die samenstelling zorgt ervoor dat de wijn niet zo kurkdroog in de mond is. Integendeel, deze vino is eerder dolce dan brut en daardoor vriendelijker en toegankelijker. Qua smaak waren de meningen verdeeld. De één proefde veel wit fruit, met name appel en peer, de ander merkte een zuurtje op bij de afdronk en weer een ander proefde grondtonen.

Op naar de volgende ronde. De naam van deze rosato van het wijnhuis Apollonio greep direct mijn aandacht: Diciotto Fanali, achttien straatlampen. Wie noemt een wijn nu zo? Welnu, de naam heeft te maken van het dorp waar de negroamarodruif van deze wijn groeit, Monteroni di Lecce. Monteroni di Lecce is maar een klein dorpje in Puglia en raad eens hoeveel straatlampen het dorp telt. Juist, diciotto. Het is een bijzondere, complexe en ‘dikke’ wijn. Eén die past in de categorie ‘wijn voor gevorderden’. De kleur van deze rosato riserva is zalmroze met een mooie glans. De neus vulde zich met rijpe bosvruchten. De tannines zijn vriendelijk, elegant doch aanwezig en de smaak is mooi rond. Kortom, een wijn die het waard is om te ontdekken.

Ten slotte een rode wijn uit de categorie ‘eens in de zoveel jaar’: Uno di Quattro van het wijnhuis Palagetto uit Toscane. Deze wijn wordt namelijk alleen gemaakt wanneer de druiven van topkwaliteit zijn. Dan hebben ze een rijpingsperiode van maar liefst 36 maanden in kleine Franse barriques en daarna moeten ze nog minimaal 12 maanden rusten in de fles. Zorg dus ook dat deze ‘jongen’ goed wordt gedecanteerd, hij verdient alle liefde. De Uno di Quattro kent een mooie donkere, haast robijnrode kleur. Qua tonen zijn ook hier de bosvruchten rijkelijk vertegenwoordigd. Verder zit-ie hoog in de tannine en is deze wijn prima te combineren met wild en de stevige kazen. En laten we die nu net op tafel hebben staan.

Ciao,
Mark