Bareigenaar Antonio was de Italiaanse vakantieliefde van Sylvia

Onder de warme zomerzon vallen we massaal voor de charmes, de romantische gestes en de exotische looks van de Italianen. Soms maar voor even, soms een levenlang. Dit is het verhaal van Sylvia en Antonio.

Sylvia werd tijdens een reis door Italië niet alleen verliefd op een Italiaan, maar op het hele land. Een aantal jaar later emigreert ze. Maar niet voor de liefde…

Taalles
‘In 2003 besloot ik acht maanden door Italië te backpacken. Ik wilde het reizen combineren met taalcursussen en zo het land ontdekken. Ik startte in maart in Venetië en volgde een maand lang taalles aan het Instituto Venezia. In de avonden ging ik graag op pad en zo kwam ik op een avond in Easy Bar terecht, in de wijk Santa Croce, waar een voetbalwedstrijd tussen Ajax en Roma werd uitgezonden. Daar ontmoette ik Antonio, de eigenaar van de familiebar.’

Terug naar Antonio
‘Het klikte, we hadden een gezellige avond, maar mijn reis door Italië moest verder gaan en dus vertrok ik naar Rome om vervolgens naar Napels door te reizen. Al die tijd hield ik contact met Antonio. Hij organiseerde thema-avonden in zijn bar en zo nodigde hij me uit om de trein vanuit Napels terug naar Venetië te pakken voor een paar dagen. Dat deed ik. Antonio liet me zíjn Venetië zien. Ik leerde zijn vrienden en familie kennen. We gingen naar het strand, dronken spritz in bars. We aten de lekkerste vis op het lido. Maar na een paar dagen stond de retour van mijn treinticket weer op de planning.’

Een groot spektakel met vuurwerk
‘In de trein maakte ik een pakketje open dat hij voor me had ingepakt. Op een handgeschreven briefje schreef Antonio dat hij zo’n fijne tijd had gehad, dat hij me leuk vond. Het briefje was vergezeld van een voetbalshirt van Bosvelt, destijds een speler van Feyenoord. Hij noemde me altijd liefkozend Van Hooijdonk, maar daar had hij geen exemplaar van kunnen vinden. Vanuit Napels reisde ik door naar Palermo. Maar ook vanuit daar keerde ik weer terug naar Venetië. Het Festa del Redentore vond plaats, een feest dat gevierd wordt vanwege het verdrijven van de pest. We vierden het samen, met vrienden. Het was een groot spektakel met vuurwerk, bootjes en het lekkerste eten. Ook hier kwam weer een einde aan en daarmee kwam ook het einde van mijn reis door Italië in zicht. Antonio en ik besloten daarom een week op vakantie naar Kroatië te gaan. We hadden een heerlijke tijd, maar daar bleef het bij.

Emigreren naar Italië
Terug in Nederland bleef Italië jarenlang in m’n hoofd zitten. Ik wilde terug. Toen ik in 2009 een vacature in de krant zag voor een baan bij een Nederlandse yoga-organisatie in Italië wist ik het zeker, dit is m’n kans. En dus emigreerde ik naar Arco Trentino, vijf kilometer van Riva del Garda. Die stap was niet makkelijk. Ik had een goede baan en liet veel zekerheid achter om in Italië seizoenswerk te doen. Maar ik ben blij dat ik de stap heb gezet. Inmiddels woon ik alweer elf jaar in Italië en organiseer ik met mijn bedrijf Sylvia Italy wine and food experiences in Toscane. Daarnaast werk ik voor Villa in Umbria in de huizenverhuur. Antonio en ik zijn nog altijd goede vrienden en ik zoek ‘m graag op in Venetië. Ik heb veel aan hem te danken. Door hem heb ik de stap gezet om naar Italië te verhuizen. Ik verhuisde niet voor de liefde voor hem, maar voor de liefde voor het land.’

Meer Italiaanse vakantieliefdes

Die vind je in ons nieuwste magazine! Nu in de winkel mét een gratis voorproefje van de spannende boekenreeks Vespasianus, een eilandspecial en zonnige recepten. Lekker zomerlezen dus!

BEKIJK OOK: