Italiaanse documentaires op IDFA

Van 15 tot en met 26 november vindt de dertigste editie van IDFA (International Documentary Film Festival Amsterdam) plaats, het grootste documentairefestival ter wereld. Er worden documentaires vertoond van filmmakers van over de hele wereld. Ook de Laars is goed vertegenwoordigd! Wij bespreken drie Italiaanse documentaires op IDFA die je een interessant inkijkje geven in het authentieke Italiaanse leven.

Italiaanse documentaires op IDFA

1) Happy Winter – Giovanni Totaro
Elke zomer worden er op het Mondello-strand van Palermo meer dan duizend strandhutten gebouwd, voor gezinnen die hier hun zomer door zullen brengen. De hutjes lijken de perfecte locatie om de sociale status en de problemen die daarmee gepaard gaan te vergeten. Het strand blijkt een ontmoetingsplek voor bonte persoonlijkheden: vrouwen werken hard aan hun teint om zich jong te blijven voelen; een politicus zoekt op het strand naar geschikte kandidaten voor zijn partij en er zit op het Siciliaanse zand zelfs een gezin dat zich in de schulden heeft gestoken om tijdens hun vakantie rijk te kunnen lijken in de ogen van de andere strandgangers. Allen kijken uit naar de ferragosto, de Italiaanse feestdag van 15 augustus ter gelegenheid van de Maria-Hemelvaart. De perfecte aangelegenheid om met zijn allen te doen of de economische crisis niet bestaat. Giovanni Totaro – 90 min. 

2) Two – Riccardo Giacconi
Selfmade miljardair Silvio Berlusconi (die het drie keer tot premier schopte) bezit onder andere uitgeverijen, een filmmaatschappij en diverse televisiestations en was ruim dertig jaar lang eigenaar van voetbalclub AC Milan. Zijn eerste successen boekte hij echter in de bouwsector. In de vroege jaren zeventig realiseerde hij diverse grote bouwprojecten in Milaan, waaronder het utopische Milano 2, dat hij bedacht had als ‘getto voor de rijken’. In een licht surrealistisch filmessay schetst Riccardo Giacconi de ontwikkeling van de woonwijk. Later zou TeleMilano, het eerste commerciële televisiestation van Italië dat het begin betekende van Berlusconi’s media-imperium, hier het licht zien. Inmiddels oogt de buurt als een doodnormale buitenwijk. Toch is hier volgens velen de invloed van Berlusconi een halve eeuw later nog altijd voelbaar én springlevend. Riccardo Giacconi – 17 min.

3) My name is nobody – Denise Janzee
Wat als je twee klasgenoten wereldberoemd werden en jij helemaal niet? In een zoektocht naar een klasgenoot van filmregisseur Sergio Leone en filmcomponist Ennio Morricone in Rome, verkent deze film het magische aura van roem. Ergens in een restaurantje in Rome hangt een foto aan de wand. Het is een oude vergeelde klassenfoto die nostalgie naar vervlogen tijden oproept. Een grote groep aandoenlijke jongetjes in schooluniform kijken recht in de lens van de camera. Er zijn duizenden van dit soort foto’s gemaakt, maar deze is bijzonder. Twee van deze jongetjes zouden later namelijk heel beroemd worden: Sergio Leone en Ennio Morricone. Ze zaten bij elkaar in de klas. De foto is daardoor zelf ook beroemd geworden. In elke film over Sergio Leone, in elk interview met Ennio Morricone komt de foto in beeld. En worden de twee gezichtjes uitgelicht. Kijk: daar staat de kleine Sergio en daar, kijk: de kleine Ennio. Maar, ze staan niet precies naast elkaar; er staat iemand tussen hen in. Het lampje zwiept van Sergio naar Ennio, maar slaat daarbij een jongetje in hun midden over, een jongetje met een iets onnozelere blik (of lijkt dat maar zo?). Als je vraagt “en wie is dat dan?”, reageert men verbaasd: ‘Dat jongetje? Nee, dat weten we niet, dat jongetje is niet bekend, dat is niemand.’ Denise Janzee – 79 min.

Wil je meer weten over My name is nobody? Lees dan hier het interview dat wij deden met de regisseur.

Kijk hier voor meer informatie over het programma van IDFA.