Terug naar overzicht
polignano a mare

Dov’ è l’estate? Het wensenlijstje van Mark

Rond deze tijd van het jaar wemelt het van de verschillende lijstjes. Lijstjes van kerstcadeautjes, van de boodschappen die als laatste gehaald moeten worden, van goede voornemens en lijstjes van vuurwerk. Bij mij thuis niet. Waar ik wel langzaam maar zeker mee ben begonnen, is een to-do lijstje voor de komende zomervakantie. Lo so, het zijn zo ongeveer de donkerste en koudste dagen van het jaar dus juist nu is het zo mooi om al met de voorpret te beginnen.

Een goede vriendin van me, Marjolein, maakte me een tijdje geleden attent op een nieuwe B&B in Abruzzo, in Canosa Sannita om precies te zijn. Of ik die al kende. Sterker nog, ik had die regio nog niet eens bezocht en zo kwam ik in contact met Ilona en John van Loef van Casa La Farfalla Bianca, twee mensen die hun Italiaanse droom echt beleven. Na een bezoek aan de website, wat online geklets en een ‘scan’ van de regio zelf was ik al snel om: Abruzzo moest en zou de regio worden die ik het komende jaar ga ontdekken. Alleen al het feit dat de regio relatief onbekend is, sprak mij aan. Nu is deze regio altijd al vrij geïsoleerd geweest door het onbegaanbare bergachtige gebied in het noorden, dus is het echt geen schande als je eigenlijk geen idee hebt waar Abruzzo ligt. Rechts van Rome, in het midden van Italië. Hoe meer ik me verdiepte in Abruzzo, des te meer alles me aansprak. Tel daarbij op dat de locatie van Casa La Farfalla meer dan prima is (45 minuten rijden vanaf airport Pescara), lekker kleinschalig is en dat de zee, de bergen en prachtige wandelgebieden om de B&B heen liggen. Conclusie: waarom heb ik hier nog niet eerder aan gedacht? Reken maar dat Ilona en John mij tig tips geven om zo de regio te ontdekken. Maar een dagje of twee lekker fare la dolce niente staan ook hoog op mijn to-do lijst.

Nu is deze regio altijd al vrij geïsoleerd geweest door het onbegaanbare bergachtige gebied in het noorden, dus is het echt geen schande als je eigenlijk geen idee hebt waar Abruzzo ligt

Dan door naar iets bekends: Puglia, Lecce om precies te zijn. Goede vriend Toni Etneo ‘waarschuwde’ me er al voor. Als je eenmaal in Puglia bent geweest, wil je er steeds weer naar toe. Goed, Lecce dus. En Palazzo Bernardini is dan een week lang the place to be. Nu wordt in Italië al snel iets een palazzo genoemd dus denk nu niet dat ik als een of andere vorst in een paleis leef. Alhoewel, de suite ziet er super uit, de tuin nodigt uit om er heerlijk te relaxen en het belangrijkste van alles: Palazzo Bernardini ligt echt midden in het oude centrum. Op loopafstand van het Teatro Romano, het Piazza del Duomo en la Chiesa di Santa Teresa. En voor de intimi: ook de enoteca Mamma Elvira is er dichtbij, heel dichtbij zelfs. Nu al kijk ik uit naar een weerzien met Giovanni Calò van het gelijknamige wijnhuis. Weer even herinneringen ophalen, wat Primiter en Mjère inslaan en een magnum of twee van de lekkerste rosato die ik ken meenemen. Echt, signore e signori, de Cerasa wordt de rosé-ontdekking van 2017 in Nederland. Mark my words! Maria di Leuca, Otranto, Alberobello en Porto Cesareo, ze staan weer allemaal op mijn to-do list. Zo mooi, zo puur, prachtig gewoon. Voor de ontspanning reserveert Giovanni weer wat bedjes bij Samsara Beach, dé hotspot van Gallipoli en omstreken. Even chillen, even relaxen terwijl de DJ voor een juiste sfeer zorgt.

Puglia wordt afgesloten met een big bang: een dagje Polignano a Mare met een diner in het spectaculaire ristorante Grotta Palazzese. Google die naam maar eens, woorden zijn niet meer nodig. Dan weer even terug naar Abruzzo naar een B&B met een geweldige naam: B&B Dolce Far Niente. Mildred en Marcel zijn, as we speak, nog flink aan het klussen om ergens in april 2017 haar eerste gasten te verwelkomen en reken maar dat ik eer ga doen aan de naam van hun B&B. Want als je een regio verkent, moet je het gelijk ook goed doen. No? Het duurt nog even en aftellen heeft nog geen zin, maar ik kan je niet vertellen hoe veel ik uitkijk naar de komende zomer. Nieuwe dingen doen, nieuwe herinneringen, heerlijk. Waar blijft toch die zomer?

Ciao,
Mark